Napawam się latem

I nie chce mi się robić nic innego:-). Jeszcze w kwietniu zaczęłam dwie robótki szydełkowe, ale jakoś tak straciłam zapał i obie leżą niedokończone. Na spadek motywacji do dziergania wpływa pewnie przekonanie, że naprawdę nie potrzebuję już więcej ubrań, ani żadnych innych nowych rzeczy. Jest mi ciasno w szafie, ciasno w mieszkaniu, ciasno w czasie...

Jutro idziemy na wesele. W prezencie ślubnym zrobiłam naprawdę dużą kolekcję rękodzieła towarzyszącego (mam zdjęcia, ale muszę je dopiero ogarnąć). I na razie nie mam żadnych nowych zamówień. W pewien sposób cieszy mnie ta przerwa w pracy. Bo mogę wrócić po pracy i nic nie robić. Korzystam z tego wolnego czasu, jak mogę. Popołudnia spędzam w sypialni, na zimnej narzucie łóżka. Drzemię, czytam książki i jem lody:-). Zwykle dołącza do mnie Dominika z Florkiem - wtedy się bawimy, gadamy albo czytamy internety w swoich telefonach.

Ruszyłam sprawę przebudowy garażu na pomieszczenie mieszkalne. Póki nie ruszyłam, denerwowałam się okropnie, nie wiedząc z której strony problem ugryźć, co, gdzie i z kim załatwiać, gnębiłam się przewidywanymi kosztami, zamartwiałam tym, gdzie rozlokować rzeczy z garażu, których w ciągu lat sporo się nazbierało. Nie tylko naszych. Są tam też sprzęty i narzędzia Taty, których strasznie szkoda się pozbyć. W garażu był naprawdę fajny warsztat... Ale teraz już napięcie puściło. Co będzie - to będzie. Najwyżej nie będzie warsztatu. Chyba, że jeszcze wpadnę na jakiś pomysł, jak upchnąć dwie rodziny, pięcioro czworonogów, warsztat, rowery i samochody w naszym mini domku na mikro podwórku;-).

Trzy razy dziennie piję roztwór z chlorku magnezu. Naprawdę łagodzi stres:-)

Obcięłam włosy i po 26 latach zrezygnowałam z farbowania. Myślałam, że będzie mi trudno odnaleźć się w naturalnym kolorze, zawsze uważałam, że jest brzydki i źle się w nim czułam, ale nie. Teraz właśnie tak mi się podoba. I cóż, że z siwymi pasmami? Już dawno nie byłam tak zadowolona po zejściu z fryzjerskiego fotela:-).

(Nie umiem robić selfie, pewnie już nigdy się nie nauczę;-)).

Jeżdżę rowerem, spaceruję z piesami, wygłaskuję koty (niestety, kocich zdjęć brak, co mnie nawet zdziwiło, że od tak dawna nie zrobiłam im ani jednego zdjęcia. Ptyś z Maniem baciarzą po okolicznych polach, tylko ofermowata Balbinka nie nauczyła się opuszczać podwórka, ale i ona w domu siedzieć nie chce - zazwyczaj wyleguje się do słońca na psiej budzie).

I napawam się ciepłem, słońcem, latem... Tak jest dobrze.

(Jeszcze gdyby tak miał mi kto sprzątać w  domu... Ale prawda jest taka, że nikt tego nie zrobi tak dobrze, jak ja sama;-)).