Jesień w Nieborowie, cz.I - Pałac

W ostatnich dniach trafił mi się niespodziewany lecz bardzo sympatyczny wyjazd służbowy. Do Nieborowa właśnie, miejscowości leżącej w połowie drogi pomiędzy Łodzią i Warszawą, słynącej z pałacu Radziwiłłów. Czas w delegacji udało mi się dobrze wykorzystać nie tylko zawodowo, ale również fotograficznie, bo szczęśliwie, w parze z atrakcyjnymi plenerami wystąpiła również piękna pogoda:). Początek października to wczesna jesień - przyroda nie jest jeszcze najmocniej wybarwiona, ale i tak cieszę się, że tak prędko miałam okazję do podjęcia zaproponowanego mi przez Efkę Raj tematu. Ewo, jeszcze raz dziękuję za doping:)

W Nieborowie zrobiłam w sumie 230 zdjęć, po wstępnej selekcji zostało ich 108, a ostatecznie już "tylko" 93;). To wciąż sporo materiału, dlatego postanowiłam swój jesienny fotoreportaż podzielić na dwie części. Dziś będzie tylko nieborowski zespół pałacowo-ogrodowy, w części drugiej zaś pokażę Arkadię - Park Romantyczny.

Od momentu swojego powstania pałac w Nieborowie wielokrotnie zmieniał swoich właścicieli, w zależności od nich rozkwitał i podupadał, był przebudowywany i dostosowywany do wymagań kolejnych epok. Mimo to jednak, do dziś, wnętrza zachowały dawny rozkład pokoi i częściowe wyposażenie, dzięki czemu obiekt ma prawo robić na zwiedzających ogromne wrażenie. Na mnie zrobił, szczególnie, że zamiast typowego przewodnika, za pomocą odtwarzacza i słuchawek, w które zostaliśmy wyposażeni przy wejściu, oprowadzał nas sam Janusz Franciszek Ksawery Radziwiłł - ostatni właściciel nieborowskich dóbr:)

Na zdjęciu powyżej - wejście główne do pałacu. Niektórym ten widok może wydawać się znajomy - to tutaj właśnie miała swoje miejsce słynna Akademia Pana Kleksa:)

Warunki w pałacu nie były szczególnie sprzyjające do fotografowania bez dodatkowego sprzętu oświetleniowego, miałam kłopot zwłaszcza z ciemną klatką schodową, a bardzo chciałam ją pokazać, gdyż cała (łącznie z sufitem) wyłożona jest holenderskimi płytkami ceramicznymi. Każda płytka jest ręcznie malowana w niepowtarzające się scenki rodzajowe.

Z klatki schodowej wchodzi się do Sali Białej, która pełniła funkcję sali balowej i kaplicy pałacowej.

Tutaj zwracają uwagę niezwykle misterne sztukaterie i zwisające z sufitu kryształowe świeczniki.

W każdym niemal pomieszczeniu są ogromne lustra, co pozwoliło mi się sfotografować w tych pięknych okolicznościach bez pomocy osób trzecich:)

Moją uwagę przykuł również Gabinet Żółty - wzorzysta tkanina na ścianie nadaje mu bardzo przytulny i ciepły charakter; w takim miejscu, przy piecu, z wielką przyjemnością mogłabym się rozłożyć ze swoimi robótkami:)

Salon Czerwony oszałamia wystrojem i kolorami. Ciekawostką dla mnie okazała się trójdzielna kanapa. Otóż ma ona taką budowę, by panie bezpiecznie mogły na niej flirtować z panami. Panie siadywały pośrodku, zaś panowie, przyzwoicie oddzieleni przegródką, przysiadali się po bokach:)

Bardzo spodobał mi się również przytulny Buduar - to miejsce, gdzie pani przyjmowała swoje przyjaciółki lub innych bliskich gości:) 

No i Biblioteka, którą wypełnia 13, zapełnionych książkami, mahoniowych szaf bibliotecznych. Ciekawa jestem, czy ich właściciel przeczytał je wszystkie, czy też tylko zbierał, jak inne drogocenne dobra...

Równie piękne jak wnętrze pałacu, jest też jego otoczenie. Ogród pełen jest drzew, kwietników oraz bukszpanowych żywopłotów, między którymi wiją się ciche i malownicze alejki spacerowe.

Pora do fotografowania nie była najlepsza - samo południe, a więc światło najgorsze z możliwych... Za to cienie... przepięknie się kładły:)

Sporo drzew wciąż jeszcze ma zielone liście, ale po tych pnączach widać już, że to jesień...

Kwiatów kwitnących mało było. Tylko te poniżej:

...oraz róże, chyba dzikie, ale nie wiem, bo się nie znam, w każdym razie ładnie wyglądały:

Szczególnie podobały mi się okolice kanału, bo przybrzeżna roślinność wspaniale się w wodzie odbijała...

Tu, w słońcu, coraz wyraźniej można było dostrzec, że zieleń powoli przechodzi w odcienie złota...

... choć osobiście najbardziej lubię, gdy liście robią się rude i czerwone:)

Cdn:)

Jesień w Nieborowie, cz.II - Ogród a Arkadii