Mało robię zdjęć ostatnio, ale wobec takich widoków rzadko kiedy udaje mi się przejść (przejechać, bo najczęściej jednak zdjęcia robię telefonem, podczas rowerowych przejażdżek) obojętnie.
Chyba mamy tak samo:))niedawno zrobiłam takie samo zdjęcie deszczowi na szybach:)))a za mgłą latałam świtem po mokrej łące:)))ale tak bardzo chce się zatrzymać magię chwili:)chociaż czasem ,a może częściej nie jest na zdjęciu to samo co w realu:)świt na wsi,dla mnie coś mega pięknego jak dla mieszczucha,dla osoby mieszkającej na wsi nie jest niczym szczególnym:)))piękne zdjęcia:))pozdrawiam
Dziś rano pola za moim domem były tak doskonale pięknie zamglone i zaszronione, że żałowałam, że zamiast tam lecieć i fotografować, musiałam do pracy... Ale jutro sobota, może też będzie taki piękny przymrozek, to skorzystam:-)
Och, gdybyś widziała jak ta jodłowa szkółka po deszczu skrzyła się w słońcu! To było cudo. Napstrykałam tam całe mnóstwo zdjęć, a i tak nie udało mi się oddać tego widoku tak, jak go widziałam...
Nie boisz się trzymać wrzosów w domu ? Też nie byłam przesądna,ale jednak źle się to skończyło.Może to tylko przypadek,ale odtąd każdego przestrzegam żeby wrzosów nie zabierać do domu ,bo to ściąga najgorsze
Pięknie zatrzymane momenty :) Światło i krople wody to zdolny duet. A jeżeli w pobliżu znajdzie się jeszcze ktoś równie zdolny z umiejętnością uwiecznienia, to niczego więcej już nie trzeba. :)
A ja wróciłam do swojego uzdatniania niechodzonych udziergów, a nowe włóczki mam tylko po to, by na nie patrzeć, dotykać i bez przerwy układać od nowa;-)
Powtórzę się, że masz talent do zdjęć. Deszcz to mi się podoba na Twoich fotkach, nie w realu - pochorowałam się przez bieganie w deszczu i przemoczone buty.
Uwielbiam. To jest piękne. Trochę mroczno, bardziej tajemniczo. I widać ciszę :)
OdpowiedzUsuńNaprawdę nie cierpię takiej pogody, ale uwielbiam ją fotografować;-)
UsuńJak cudownie. Też tak lubię.
OdpowiedzUsuńJa nie lubię jak tak jest, ale do zdjęć to są faktycznie wymarzone okoliczności i skrzętnie z tego korzystam:-)
UsuńChyba mamy tak samo:))niedawno zrobiłam takie samo zdjęcie deszczowi na szybach:)))a za mgłą latałam świtem po mokrej łące:)))ale tak bardzo chce się zatrzymać magię chwili:)chociaż czasem ,a może częściej nie jest na zdjęciu to samo co w realu:)świt na wsi,dla mnie coś mega pięknego jak dla mieszczucha,dla osoby mieszkającej na wsi nie jest niczym szczególnym:)))piękne zdjęcia:))pozdrawiam
OdpowiedzUsuńDziś rano pola za moim domem były tak doskonale pięknie zamglone i zaszronione, że żałowałam, że zamiast tam lecieć i fotografować, musiałam do pracy... Ale jutro sobota, może też będzie taki piękny przymrozek, to skorzystam:-)
UsuńW Twoim obiektywie nawet taka dżdżysta i mglista jesień ma swój niepowtarzalny urok. Cudne fotki:)
OdpowiedzUsuńTaka jesień ma swój urok TYLKO w obiektywie:-)
UsuńDziękuję!
Gałązka jodły wygląda bosko:)
OdpowiedzUsuńOch, gdybyś widziała jak ta jodłowa szkółka po deszczu skrzyła się w słońcu! To było cudo. Napstrykałam tam całe mnóstwo zdjęć, a i tak nie udało mi się oddać tego widoku tak, jak go widziałam...
UsuńCudowne!!!
OdpowiedzUsuńA ja, gdy widzę jakiś krajobraz, to sobie myślę: Renia zrobiłaby z tego dzieło sztuki!
...prawda:))
UsuńHa, ha, dziękuję bardzo choć nie bardzo się poczuwam;-)
UsuńW Twoim obiektywie wcale nie jest depresyjna, wręcz przeciwnie można się nią zachwycić, Reniu:))pozdrawiam:))
OdpowiedzUsuńDziękuję! Przynajmniej zdjęciami się mogę pocieszyć, bo w rzeczywistości taka jesienna aura bardzo źle mi robi.
UsuńAleż cudnie! Kocham jesień, kocham mgłę i deszcz! ♥
OdpowiedzUsuńJa też! Ale tylko na zdjęciach:-)
UsuńTaka typowa jesień też jest piękna i pięknie ją uchwyciłaś :) Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńPiękna, ale tylko do oglądania, bo przedzieranie się w deszczu i chłodzie do pracy, skacząc między kałużami to jest paskudztwo, obrzydliwstwo;-)
UsuńNie boisz się trzymać wrzosów w domu ? Też nie byłam przesądna,ale jednak źle się to skończyło.Może to tylko przypadek,ale odtąd każdego przestrzegam żeby wrzosów nie zabierać do domu ,bo to ściąga najgorsze
OdpowiedzUsuńW moim przypadku, to ja jestem zagrożeniem dla roślin - giną pod moją opieką. Tych wrzosów od dawna już u mnie nie ma, uschły...
UsuńJuż za chwilę mam nadzieję na troszkę słońca... już się nie mogę doczekać...
OdpowiedzUsuńZdjęcia cudowne!
Pozdrawiam serdecznie.
Ja też, ja też, przecież musi być jeszcze złota polska:-)
UsuńOj, depresyjna - szczególnie, że dotychczas październik to raczej jeszcze ciepły, słoneczny miesiąc...
OdpowiedzUsuńSerdecznie pozdrawiam:))
Liczę, że nas jeszcze obdarzy słonkiem i ciepełkiem:-)
UsuńPięknie zatrzymane momenty :) Światło i krople wody to zdolny duet. A jeżeli w pobliżu znajdzie się jeszcze ktoś równie zdolny z umiejętnością uwiecznienia, to niczego więcej już nie trzeba. :)
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję!
UsuńNatura ma nam dużo do zaoferowania :)
OdpowiedzUsuńDobrze, że potrafisz uchwycić jej piękno :)
Piękno zawsze jest w oczach patrzącego:-)
UsuńDziękuję:-)
Piękne zdjęcia:) pozdrawiam serdecznie:)
OdpowiedzUsuńDziękuję!
UsuńTak... Depresyjna ta jesień - ja od tygodnia nawet drutów w rękach nie miałam... A czas na testy się kurczy! Niemoc koszmarna. Ale zdjęcia piękne!!!
OdpowiedzUsuńA ja wróciłam do swojego uzdatniania niechodzonych udziergów, a nowe włóczki mam tylko po to, by na nie patrzeć, dotykać i bez przerwy układać od nowa;-)
UsuńPowtórzę się, że masz talent do zdjęć. Deszcz to mi się podoba na Twoich fotkach, nie w realu - pochorowałam się przez bieganie w deszczu i przemoczone buty.
OdpowiedzUsuńO to, to! Mnie również taka pogoda tylko w kontekście fotografii kręci:-)
UsuńBardzo dziękuję.
Wow! Ale piękne zdjęcia :) Taka pogoda jest świetne do fotografowania :)
OdpowiedzUsuń