Nadal bawią

Monotematycznie mi się porobiło, ale dekorowanie opakowań wtórnych jeszcze mi się nie znudziło i nadal sprawia przyjemność. Dziś znów mam do zaprezentowania puszki. Tym razem zrobiłam je na potrzeby własne.

Puszka na herbatę:

...bo mi się zawsze saszetki z kartonika wysypują, a poza tym susz wietrzeje w nieszczelnym opakowaniu, a ja jako miłośniczka herbacianych naparów i aromatów nie mogę tej straty odżałować. Wierzę, że w szczelnej puszce będzie herbatkom lepiej:) Na tył brakło mi już serwetkowych motywów więc poratowałam się wzorem z szablonu, co mi trochę skwasiło wrażenia estetyczne, ale pocieszam się, że puszka będzie stała przodem i tył nie będzie się w oczy rzucał;)

Oraz puszka na kawę:

Ten twór za to w pełni zaspokaja moje twórcze ambicje. Waham się jednak, czy aby rzeczywiście zostawić ją dla siebie, czy może przeznaczyć dla kogoś. Dla siebie mogłabym bowiem zrobić bardziej osobistą. Od lat pijam jeden tylko rodzaj kawy i, jeśli jej nie ma, wolę już w ogóle kawy nie pić, niż zadowalać się innymi smakami. Myślę sobie, że na mojej puszce fajnie by było to zamiłowanie jakoś szczególnie wyrazić... Hmmm, jeszcze nad tym pomyślę...

Na własne potrzeby ozdobiłam też kolejne wiaderko po serku:

Jest większe niż to ostatnio, no i cieszę się bardzo, że wreszcie mogłam do czegoś wykorzystać serwetki z jarzębinkami. Kupiłam je już strasznie dawno temu, z myślą o kuchennych frontach (po próbach z jarzębinkami - TU i TU, fronty ostatecznie skończyły z wzorem z szablonu, co widać TU albo TU) i nie tylko, bo motyw wydawał mi się mieć szerokie zastosowania, ale gdy go zaczęłam do różnych rzeczy przymierzać, to okazało się wprost przeciwnie - że nie pasuje mi zupełnie do niczego...

Aż spasował do wiaderka. Wprawdzie krzywizna wiaderka wykrzywia przyklejone motywy (po Waszych ostatnich komentarzach starałam się nie krytykować swoich prac, ale najwyraźniej nie potrafię się bez tego obejść; mogę jedynie zapewnić, że to żadne krygowanie się z mojej strony, tylko naprawdę niektóre elementy mi zgrzytają i nie umiem tego przemilczeć), ale udaję, że taka właśnie była  twórcza koncepcja;).

Moje zaangażowanie w prace dekupażowe wcale nie znaczy, że porzuciłam pozostałe ręczne aktywności. Wprost przeciwnie.

Na drutach mam "dużego zwierza", a że nitka i druty raczej cienkie, to centymetrów nie przybywa tak szybko, jakbym sobie tego życzyła. Niemniej jednak z każdym oczkiem jestem bliżej końca, a ten koniec jest już nawet bliżej niż dalej:). I oczywiście mam wielką nadzieję, że efekt wart będzie tego czasu i pracy. Szydełkowo zaś jest prostokątnie i kwadratowo, trochę wiosennie, trochę świeżo, trochę słodko... w całości zaś prezentowo.