W środę

...wszyscy piszą o książkach i robótkach więc i ja wykorzystam okazję:-)

Robótkowo - idąc za głosem Waszych sugestii (bardzo dziękuję za wszystkie komentarze pod poprzednim wpisem!) oraz własnego serca - rozterkowa dzianina została spruta. Zajęło mi to całe trzy odcinki "Żony idealnej", który to serial z powodzeniem osłodził mi gorycz unicestwiania. Miło też słodził urodzinowy tort córki, upieczony dla niej przez jej przyjaciółki, którego pozostałości wyjadałam z lodówki przez cały weekend. Dzięki tym wspomagaczom, na drutach jest już całkiem spory kawałek, całkiem nowego poncho a la Kuzmina, z którego na razie całkiem jestem zadowolona:-).

Książkowo - przeczytałam "Niebezpieczną fortunę". Jest to kolejna saga historyczna Kena Folletta. Tym razem autor przenosi czytelników w czasy wiktoriańskiej Anglii, w świat londyńskiej finansjery.

Niebezpieczna fortuna", thriller historyczny o miłości, pieniądzach i zemście, rozgrywa się w realiach Anglii II połowy XIX wieku. Majowe popołudnie 1866 roku staje się punktem zwrotnym w życiu kilkorga ludzi, w różny sposób powiązanych z rodziną londyńskich finansistów, Pilasterów. Dwaj kuzyni toczą trwający dwadzieścia lat pojedynek o przejęcie kontroli nad potężnym bankiem rodzinnym, który bogaci się na podejrzanych operacjach finansowych z nękanym wojną domową krajem Ameryki Południowej(...) Szokująca tajemnica z przeszłości wyciśnie piętno na ich losach, doprowadzając do zbrodni...

Opis z okładki niezbyt zachęcający, moim zdaniem. Gdybym nim miała się kierować, to pewnie bym po książkę nie sięgnęła... Szczęśliwie przeczytałam go dopiero po skończeniu lektury. Ale sama nie pokuszę się o lepszy;-). Trudno zmieścić w kilku zdaniach to, o czym jest ta książka. Jak to u Folletta - jest tu wszystko i dużo. Fabuła jest bardzo rozbudowana i łączy w sobie kilka gatunków - powieść historyczna, saga, romans, dreszczowiec... Akcja toczy się przez wiele dziesięcioleci i dotyczy wielu bohaterów, ale jest tak mistrzowsko prowadzona, że czytelnik w żadnym momencie się nie gubi. Nawet szczegóły zagadnień gospodarczo-bankowych są tak wplecione, że nie męczą, wprost przeciwnie - nadają historii wirygodności. Wiadomo kto jest dobry, a kto zły. Przez całe lata wygrywają źli. Albo przynajmniej głupi i ambitni, którzy pragną jedynie władzy i zaszczytów dla siebie. Nie zdradzę tajemnicy, jeśli powiem, że ostatecznie dobro zwycięża - pod tym względem Ken Follett jest bardzo przewidywalny. I dobrze. Bo szczęśliwe zakończenia są potrzebne. Nieczęsto zdarzają się w prawdziwym życiu więc przynajmniej w fikcyjnych historiach miło jest się nimi cieszyć.