Pokój Dominiki

... objęliśmy remontem w ostatniej chwili i zupełnie spontanicznie. Podczas generalnych porządków ze zgrozą uznałam, że sam porządek to za mało, by pokój dobrze wyglądał.

Zniszczonej wykładzinie (położonej na fatalnych panelach) nie pomogło pranie, odkurzone ściany wciąż wyglądały buro, a odsłonięta korkowa lamperia, tak przecież trwała, praktyczna i ocieplająca wnętrze, okazała się być zupełnie nieodporna na światło słoneczne i pokryła się nieestetycznymi wyblakłymi plamami w miejscach najbardziej odsłoniętych.

Na dwa tygodnie przed weselem nie było innego wyjścia: pokój musiał przejść bardziej inwazyjną metamorfozę.

Zużyta wykładzina dywanowa trafiła na śmietnik, a jej miejsce zajęła wykładzina PCV w całości zakrywająca kiepskiej jakości panele podłogowe. Wykładzina PCV, popularnie zwana linoleum, jest mało eleganckim rozwiązaniem, ale podoba mi się jej praktyczność. Okazuje się też, że jest mnóstwo naprawdę ładnych wzorów do wyboru. Z powodu braku czasu musieliśmy ten wybór ograniczyć do najłatwiej dostępnych, ale i tak jestem zadowolona z zakupu.

Ściany pomalowaliśmy na neutralny jasny kolor, zastępując nim niewinny róż, z którego Dominika już dawno wyrosła. Najwięcej wątpliwości miałam z korkiem... W końcu jego też postanowiłam przemalować. Farbą akrylową. Dwie warstwy sprawdziły się perfekcyjnie. Korkowa lamperia nadal spełnia swoje funkcje stanowiąc teraz nienarzucające się tło dla innych elementów wystroju.

W naturalnym kolorze zostawiłam tylko jedną ścianę, która jest pokryta korkiem w całości, a przez lata zasłonięta plakatami zdołała oprzeć się zabójczemu wpływowi światła słonecznego:-).

Po tych najtrudniejszych operacjach zostało mi najprzyjemniejsze: dekorowanie:-)

Z pokoju Dominiki zniknęło wielkie biurko. Już jej niepotrzebne. Wjechał za to stary stolik mojej babci, dość mocno nadgryziony zębem czasu, który z pomocą męża odnowiłam: mąż dokładnie wszystko oczyścił, a ja pomalowałam. W moim ulubionym stylu: najpierw lakierobejcą (dwie warstwy), potem farbą akrylową (techniką suchego pędzla), na koniec całość zabezpieczyłam lakierem bezbarwnym. Stolik, wbrew Dominice, przykryłam koronkową serwetą. Dominice bardziej podobał się stolik w wersji soute, ale moim zdaniem kremowa koronka lepiej podkreśla charakter nowego wystroju.

Mocnym akcentem są fuksjowe poduszki, podkładki na parapecie i dywanik. Dominika tak całkiem nie chciała rezygnować z ulubionego różu;-).

Swoje miejsce w Dominiki pokoju znalazł też mój stolik pod laptopa. Stolik robiłam dawno temu z myślą o swoich potrzebach, tymczasem w praktyce okazało się, że stolik bywa potrzebny wszystkim, tylko nie mnie;-).

Zabudowa meblowa została bez zmian.

Na szafie stoją skrzynie i pudła ze szkolnym dobytkiem Dominiki. Kiedyś będzie trzeba to przejrzeć i wyrzucić co niepotrzebne... Pewnie większość. Tymczasem, żeby miejsce na szafie nie wyglądało na zagracone zasłoniłam je różowym tiulem i zastawiłam zdjęciami, które ozdabiały weselne stoły.