Jestem odmieńcem :p

Nie podobało mi się Lśnienie Kubricka, nie przebrnęłam przez "Mistrza i Małgorzatę" Bułhakowa, a teraz nie przypadła mi do gustu powszechnie chwalona Gra o tron.

Serial produkcji HBO na podstawie pierwszej części bestsellerowej sagi "Pieśni Lodu i Ognia" George’a R. R. Martina. Bezwzględna walka o władzę, intrygi i zdradzieckie sojusze, walki polityczne i obsesje erotyczne. Przemoc, krew i zasady honoru, których złamanie grozi śmiercią... lub zwycięstwem. Kraina Westeros, w której zimy, podobnie jak doskwierające upały, mogą trwać dziesięciolecia, targana jest wciąż nowymi niepokojami. Koniec jednej wojny rzadko oznacza czas błogiego spokoju. Nieustannie toczy się zażarta walka o Żelazny Tron - wykuty z tysiąca mieczy, symbol panowania nad Siedmioma Królestwami.

Cały sezon - dziesięć odcinków - obejrzałam tylko dlatego, że podczas oglądania dziergałam. Gdyby nie robótki, to prawdopodobnie nie dotrwałabym nawet do połowy. Jak na gatunek fantasy, to elementów fantasy jest jest tu tyle, co kot napłakał. Występowały co prawda smocze jaja, ale same smoki podobno dawno wyginęły, wilkory przypominają zwykłe wilki, albo nawet psy husky, a gdzieś na północy grasują dziwa, w horrorach znane jako zombie. Ale nawet te nieliczne fantastyczne motywy utopione są w bezmiarze politycznych machinacji.

Sympatii nie budzą również bohaterowie - trudno im ufać, bo każdy rozgrywa jakąś swoją intrygę i generalnie nie wiadomo w co oni tak naprawdę grają i komu sprzyjają. Znajomi lojalnie uprzedzali mnie, żebym nie przywiązywała się do bohaterów, bo większość z nich wcześniej czy później ginie. Ostrzeżenia te okazały się jednak zupełnie niepotrzebne - skoro ich nie polubiłam, to nie mogłam przecież przejmować się ich śmiercią, prawda? Zresztą i tak przesadzili, wcale ich tak dużo nie zginęło i do drugiego sezonu przejdzie całkiem spora ekipa. Jak dla mnie zresztą, to znacząca była tylko jedna śmierć... pod sam koniec serialu.

Wszystko razem sprawia wrażenie, jakby scenarzyści największe współczesne chamstwo i demoralizację umieścili po prostu w średniowiecznej scenerii i ustroju polityczno-społecznym, "uatrakcyjniając" obraz wulgarnym, a momentami nawet zdegenerowanym, erotyzmem. Wszelkie relacje międzyludzkie mają w sobie coś plugawego i niestosownego...  Sama już nie wiem, czy to celowy zabieg mający wzbudzić zainteresowanie i uwagę widzów (bo nic się tak dobrze nie sprzedaje, jak seks), czy scenarzyści (wśród których jest również autor książkowego pierwowzoru) po prostu wymyślili sobie taki ohydny alternatywny świat. 

Ja w każdym razie nie chciałabym mieszkać w takim świecie.

Komentarze

 

markaewa

2012/01/20 20:06:45

Oj tam, oj tam! Może ci się nie podobać. Ja nie oglądałam, więc nie mogę o serialu nic powiedzieć. Jak tak czytam o tym tronie, to przypomina mi się niejaki Szekspir ze swoją tragiczną twórczością czyli Królem Learem Makbetem, albo Sofokles z Królem Edypem. Ale nie wiem czy to nie jest zbyt pochlebne porównanie. Chociaż ja za tymi dziełami nie przepadałam.

 

markaewa

2012/01/20 20:08:55

A wczorajsza chińska "Cesarzowa" ociekała po prostu krwią.

 

Gość: Magota, p5b340747.dip.t-dialin.net

2012/01/20 21:14:17

A ja właśnie za to niesamowicie Cię cenię - nie podążasz za tłumem, piszesz co myślisz i tak trzymać!

Niestety ani nie czytałam książki, ani nie widziałam tego serialu, więc się w tym temacie nie wypowiadam :)

Mocno ściskam!

 

rebecca.fierce

2012/01/20 22:29:47

Ja bym żadnego serialu nie oglądała, gdybym nie dziergała. Bo w czasie dziergania trudno książkę czytać, a oglądanie serialu na sucho, z pustą ręką, jest w moim kodeksie zachowań zbrodnią niebywałą (tak czas marnować!). "Gra o tron" podobała mi się. Podobał mi się jeden bohater, główny, bo jaki inny? Jego żona już mniej. Szkoda, że wątek został tak brutalnie skończony. Podśmiewałam się też z blond księcia, bo taki z niego shrekowy Książę z Bajki w wersji bardziej dla dorosłych. Poza tym przewidziałam wszystkie większe intrygi (kto jest czyim dzieckiem, jak się potoczą losy białowłosej królewny, kto umrze, a kto póki co nie) i rozwikłałam tajemnice jeszcze przed finałowym odcinkiem, ale to taka moja zdolność, nie tylko jeśli chodzi o seriale. Tylko panna Marple mnie zaskakuje, albo coś na dorównującym jej poziomie. Najtrudniej było, moim zdaniem, ogarnąć dzieci Seana Beana i do tej pory nie jestem pewna, czy ogarnęłam je dobrze. Tam jest dwóch takich kontrowersyjnych, których nie mogę dookreślić. Poczekam na drugą serię, może się wyjaśni?
Teraz natomiast koleżanka poleciła mi inny serial, komedię historyczną, zachwalaną jako low budget action adventure story, Yuusha Yoshihiko to Maou no Shiro i myślę, że "Gra o tron" wypadnie przy tym blado.

 

hrabina.ee

2012/01/21 10:09:29

Oglądałam "Grę...", ( tłumaczenie jest troszkę błędne, jeśli idzie o tytuł:)) i mnie się podobała. Nie dokończyłam jeszcze pierwszej serii, ale neidługo to zrobię. Z tego co wiem od małzonka, książka jest niemalże taka sama, więc i intrygi i seks i pożądanie, wszystko tam jest. Nie chciałabym żyć w takim świecie, ale nie łudze się, że w czasach obecnych jest lepiej:)
Czy jesteś odmieńcem...? W jakiś sposób każdego z nas można tak nazwać, jeśli tylko ma inne zdanie:) ja np. obejrzałam "True blood" ale nie zachwycam się nim tak, jak większość, a gdy porównuję z treścią książek(o czym już wspominałam) to mogę powiedzieć, ze jest beznadziejny. I w tym serialu twórcy ubarwili rzeczywistość seksem w takiej ilości, w jakiej nie ma go w książce. Dla Irlandek to własnie była najlepsza i najwspanialsza część:) - zobaczyć tyłek Billa czy Eryka. Sorry za taką dosłowność, ale tak właśnie się podniecały i przeżywały wciąż na nowo i na nowo pewne sceny.
Co do "Gry..." natomiast opieram się na zdaniu małżonka, który być może ominął opisy erotyczne, bo zazwyczaj tak robi:), ale treść według niego pokrywa się niemalże idealnie z serialem. I zachęcony po objrzeniu serii, jeszcze raz sięgnął po książki. A znając siebie, to chyba sama zacznę niedługo je czytać:)

pozdrawiam

Anka

 

Gość: ren-ya, efz114.internetdsl.tpnet.pl

2012/01/23 11:03:29

Markaewo, Szekspira znam z amerykańskich filmów i jak przez mgłę pamiętam ze szkoły, ale w czasach licealnych pogrążona byłam w oparach dekadencji i hedonizmu, i niewiele z tego okresu pamiętam (tym bardziej, że Szekspir nie reprezentował mojej ulubionej epoki literackiej), więc też nie mogę powiedzieć, czy to są te same klimaty;).

Magota, dzięki:). Choć czasami z tłumem raźniej i wygodniej niż wiecznie pod prąd;).

Rebecca.fierce, ha, ha, ha shrekowy Książę z Bajki... dokładnie tak samo mi się skojarzył! Chciałam nawet o tym wspomnieć, ale pomyślałam, że przy wcześniejszych zarzutach byłby to przejaw wyjątkowej małostkowości;).
Jeśli chodzi o fabułę, to też kilka zagadek rozgryzłam przed ich wyjaśnieniem, ale to nie problem. Najbardziej, prócz tego plugawego klimatu, dokuczał mi fakt, że nijak nie mogłam polubić bohaterów. Prócz głównego, jego najmłodszej córki i bękarta oraz może trochę pod sam koniec Daenerys Targaryen, cała reszta nie budzi we mnie najmniejszych emocji lub jedynie negatywne.

Aniu, rzeczywiście w Czystej krwi też było dużo seksu, ale tam mnie to nie raziło. Jakiś inny klimat był wokół tych scen...
I wcale nie wątpię, że książki są lepsze. Film pokazuje zawsze to, co reżyser chce pokazać (albo co producenci chcą, by pokazał), natomiast jak powiedział Carlos Ruiz Zafon: "Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie":).

 

kraszynka

2012/01/24 08:37:59

Niestety nie mam zdania, bo nie oglądam i nie ma co żałować z tego co piszesz. Mam wrażenie, że takie filmy służą wyłącznie do pokazania marności człowieka a co do odmieństwa (chyba nie ma takiego słowa) przez Mistrza i Małgorzatę też nie przebrnęłam i jeszcze we Władcy pierścieni poza efektami specjalnymi nie znalazłam żadnej treści, a efekty specjalne treścią przecież nie są. I jeszcze nie przeczytałam i Pana Tadeusza, choć w nastolęctwie (też nie ma takiego słowa) czytałam ogrom poezji. Różnice indywidualne to się nazywa w psychologii.

 

fidrygauka

2012/01/27 21:16:57

Ren-ya, ja też z Mistrzem i Małgorzatą miałam pod górkę, jak zresztą z wieloma innymi przeintelektualizowanymi pozycjami.

A może chciałabyś rozwinąć temat seriali ? :)

 

ren-ya

2012/01/29 16:50:51

Kraszynko, dla mnie sama fabuła w Panu Tadeuszu nie była specjalnie ciekawa, ale to JAK jest napisana zrobiło na mnie ogromne wrażenie. To samo miałam z "Pawiem Królowej" Doroty Masłowskiej. Książka sama w sobie jest denna i kompletnie o niczym, ale nie mogłam się oderwać od czytania:).

Fidrygałko, dziękuję, chętnie:) Tylko muszę się chwilę zastanowić...

A poza tym, to w kwestii Mistrza i Małgorzaty bardzo podniosłyście mnie na duchu:)