Wolna sobota

... dawno mnie tak nie ucieszyła, jak dziś. Bo miała być pracująca. Jeszcze do czwartku bolałam nad tym przydługim tygodniem pracy, a potem się okazało, że koledze pasuje przyjść właśnie w moją sobotę, więc się zamieniłam. No i super! Bo dziś rano było tak łagodnie i cicho, że spakowaliśmy się do samochodu i pojechaliśmy do lasu. Wreszcie była okazja, żeby się trochę poruszać, dotlenić, psy się wybiegały, Flo cieszył się śniegiem, a ja dałam się sfotografować w najnowszym poncho swetrze.

Włóczka z odzysku, była w kiepskim stanie, strasznie pocięta, z guzami. Zaczęłam dziergać jako kocyk, którego nie będzie mi szkoda dla zwierząt. Ale dzianina wychodziła tak ładnie, guzy pięknie ginęły na lewej stronie wśród żeberek ściegu francuskiego i było mi pod nią tak ciepło i przytulnie w trakcie dziergania, że uznałam, że jednak mi szkoda na kocyk. Poza tym idealnie mi do niej pasuje ten przepiękny naszyjnik, który dostałam od koleżanki - sutaszowej artystki Agnieszki Dąbrowskiej:-)

Teraz znów od tygodnia odłożyłam druty. Znów mam przesyt. Nie dziergania, tylko udziergów. Ogarnęłam szafę, posegregowałam swetry - grube, lekkie, zimowe, wiosenno-jesienne, sukienki, poncha, spódnice. Naprawdę mam ich sporo - uderza mnie to przy każdym takim ogarnianiu. Wyrzuciłam kilka czapek, które naprawdę nie nadawały się już do niczego, część swetrów odłożyłam do sprucia, ale reszta musi zostać. Nic nie poradzę - mam do nich bardzo emocjonalny stosunek, nawet do tych gryzących - stworzyłam je:-)