Polubić nielubiane

Zabawa w Liebster Blog nie zakończyła się w moim przypadku jedynie opublikowaniem stosownego wpisu. Prawdę mówiąc, wymyślanie pytań okazało się zajęciem zaskakująco wciągającym - gdy się już zacznie, to aż trudno wyhamować... Nic więc dziwnego, że w końcu miałam pytań sporo więcej, niż wymagały tego zasady gry:). Niektóre sama ocenzurowałam, jako bezwartościowe, kłopotliwe lub zbyt osobiste... Innymi bawiliśmy się wspólnie z mężem i córką, i w zaciszu domowego ogniska próbowaliśmy rozstrzygnąć na przykład, co steruje naszym życiem: przypadek czy przeznaczenie? - zagadnienie, które kilka wpisów temu, z inspiracji Sowy, bardzo mnie wciągnęło... Jedno zaś pytanie, które przyszło mi do głowy a' propos zbliżającej się zimy, pory roku absolutnie przeze mnie nielubianej, stało się pożywką dla nieco dłuższych przemyśleń.

Za co można lubić porę roku, której najbardziej nie lubisz?

Nie zadałam go w ramach Liebster Blog z kilku powodów. Przede wszystkim pytanie o zalety pór roku (nawet tych nielubianych) wydało mi się strasznie dziecinne. Ponadto uznałam, iż jest zbyt pokręcone, a przez to może być nie do końca zrozumiałe... Sama jednak, im dłużej zastanawiałam się nad możliwymi odpowiedziami, tym więcej dostrzegałam zalet w ten sposób postawionego pytania.

Po pierwsze więc, pozwoliło mi ono uświadomić sobie, że tak naprawdę zimy nie lubię głównie dlatego, że brakuje jej zalet lata. Zaś uznane przeze mnie zalety lata, to w większości bardziej nacechowane emocjonalnie wyobrażenia, niż rzeczywiste korzyści. Myśl o lecie wywołuje we mnie wspomnienia wakacyjnej beztroski, spacerów w ciepłe wieczory, jazdy na rolkach w słońcu, delikatnego wiaterku łagodnie chłodzącego rozgrzaną skórę... No jakżeż tego nie lubić? Ale lato to również mnóstwo paskudnych owadów, w tym wyjątkowo dokuczliwych komarów, budzące strach burze z piorunami, gwałtowne nawałnice, siejący zniszczenie grad, wyczerpujące upały, oparzenia słoneczne, duchota, przed którą nie ma gdzie uciec... Za tym nie tęsknię wcale!

Przy okazji uświadomiłam więc sobie, że zimie brakuje nie tylko zalet lata, ale również jego wad, co może stanowić przecież jej niepodważalną zaletę:) I pewnie zauważyłabym to wcześniej gdybym nie była aż tak mocno przywiązana do swoich emocjonalnych, generalizujących przekonań, że lato jest dobre, a zima zła. Bo właśnie głównie to, w jaki sposób na coś patrzymy decyduje o tym, jak to widzimy. Patrząc z niechęcią, widzimy wady, patrząc ze strachem, dostrzegamy zagrożenia, patrząc z ufnością widzimy możliwości... 

Dlatego w tym roku postanowiłam spojrzeć na zimę zupełnie inaczej, niż zwykle, spojrzę z zadowoleniem, bo przecież zima jest fajna! Bo dostarcza mnóstwa fantastycznych wrażeń estetycznych. Bo gorąca herbata z dodatkiem grzańca nigdy nie smakuje lepiej, jak po spacerze w mroźny dzień. I nigdy z większą przyjemnością i błogością nie odczuwam domowego ciepełka. Bo nie ma owadów. Bo bez żadnych wyrzutów sumienia, że zaniedbuję konieczne prace okołodomowe, mogę bez reszty oddać się dzierganiu oglądając przy tym ulubione seriale...

Tak widzianą zimę naprawdę łatwo polubić:). Nawet pomimo jej oczywistych negatywów...

A skoro tak korzystnie udało mi się wpłynąć na swoje przekonania odnośnie zimy, to pomyślałam sobie, że może warto by spróbować z innymi, nielubianymi, rzeczami, których nie da się uniknąć. Trochę ich mam, niestety... Nie lubię wstawać rano. Nie lubię sprzątać. Nie lubię robić zakupów...

A Wy, jak radzicie sobie z nielubianymi rzeczami/czynnościami? Macie jakieś sprawdzone sposoby na to, by polubić nielubiane?

Jednak zanim spróbuję zaprogramować się, na przykład na radosne wstawanie o 5:45 rano, obiecane na dziś wyniki mojego skromnego konkursu:)

Mąż w roli jurora, mimo niewielu odpowiedzi i tak nie miał łatwo... W pierwszym momencie rozbawił go wierszyk Grarzynki:)... Po drugim czytaniu stwierdził, że odpowiedzi Krysztally i Fidrygauki jednak najlepiej wyrażają jego własną opinię na zadany temat... Laureatkę wyłoniło dopiero trzecie czytanie, a została nią...
...
...
...
Krysztally!

Gratuluję:) Dziergana niespodzianka dla Ciebie jest już zarzucona na druty i z pewnością będzie gotowa w obiecanym terminie.

Ale przecież nie mogłam zignorować wyróżnień, dlatego Grarzynkę i Fidrygaukę postanowiłam również nagrodzić dzierganym upominkiem:) Tylko, że pewnie już się nie wyrobię przed świętami... Ale w styczniu będą na bank! Obiecuję:)